คนอมทุกข์

 

ทุกคนที่เกิดมาบนโลกนี้ต่างมีทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น เพราะทุกข์เกิดจากความยึดติด
เนื่องจากเราต้องการให้เป็นตามปรารถนา ยิ่งยึดมากก็ทุกข์มาก

บางคนทุกข์เพราะไม่มีจึงต้องแสวงหาเพื่อให้มีบางคนทุกข์เพราะมีมากเกินไป จึง
อยากได้มากขึ้นเรื่อยๆ บางคนรวยเป็นร้อยล้านพันล้าน ก็มีคดีฟ้องร้องมรดกหรือหุ้นส่วน
เป็นต้น ทุกอย่างนี้เกิดจากความไม่พอของตัวเราเอง

บางคนทุกข์เพราะลูก สามีภรรยา ญาติพี่น้อง หรือมิตรสหาย ยิ่งยึดติดมากก็ทุกข์
มาก เพราะเขาเหล ่านั้นดําเนินไปตามกรรมของตัวเอง ไม ่อยู่ในอํานาจที่เราต้องการได้
กระทั่งตัวเราก็ยังไม่อยู่ในอํานาจของตัวเอง ต้องแก่ เจ็บ และตาย ทั้งๆ ที่เราไม่ต้องการ ก็ยังห้ามมันไม่ได้

ทุกข์นั้นเกิดขึ้นแล้วดับไปตลอดเวลา มันไม่ได้คงอยู่ตลอดไป เพราะจิตของเราเกิดดับ
ตลอดเวลา แต่ถ้าเราเก็บมันไว้ในใจ มันก็จะอยู่ในใจของเรา ทําให้เราเร่าร้อนไม่สบายใจอยู่เสมอ

ดังนั้น จงอย่าเป็นคนอมทุกข์เพราะทุกข์เกิดขึ้นแล้วดับไป ถ้าเราไปยึดมันไว้เราจะ
ได้ชื่อว่า คนอมทุกข์เหมือนคนที่เดินเข้าห้องขังแล้วขังตัวเองไว้ในห้อง ไม่ยอมเดินออกจากห้องเอง

พระคันธสาราภิวงศ์