คนดีในโลก

ทุกคนที่อาศัยอยู่ในโลกนี้มีหน้าที่ต้องตอบแทนบุญคุณของชาวโลก ทุกคนได้รับการ
ช่วยเหลือจากคนอื่นทั้งนั้น ถ้าไม่มี”ชาวโลก” ก็ไม่มี”เขา” ไม่มีมี”เรา” ไม่มี”ผู้ใดผู้หนึ่ง”

เมื่อเราได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่นเช่นนี้จึงมีหน้าที่ต้องตอบแทน การตอบแทน
นั้นคือการไม่เห็นแก่ตัว มุ่งทําประโยชน์ให้คนอื่นตามที่เราสามารถทําได้เมื่อทําเช่นนี้เราก็
จะเป็นคนดีในโลก

การตอบแทนชาวโลกไม่ใช่สิ่งที่ทําได้ง่าย เพราะทุกคนมักเห็นแก่ตัว แม้จะทําได้ไม่ง่ายนักก็ควรฝึกฝนไว้อยู่เสมอด้วยการยอมสละความสุขส่วนตัว
หรือยอมทนทุกข์เพื่อสร้างขให้คนอื่น

คนที่ไม่ยอมสละความสุขหรืออดทนต่อทุกข์ย่อมไม่อาจทําประโยชน์ให้คนอื่นได้จะ
เห็นว่า พระโพธิสัตว์สร้างบารมีในการเป็นพระพุทธเจ้าโดยการบําเพ็ญประโยชน์แก่คนอื่น
เป็นหลัก อันได้แก่ทานและศีลเป็นต้น

การสร้างสุขให้คนอื่นเกิดจากการเสียสละความสุขส่วนตัว หรือยอมทนทุกข์บางอย่าง
เพื่อคนอื่น คนที่ยังเห็นแก่ตัวแม้จะกล่าวว่า “เราเป็นคนดีมีเมตตา” ก็เป็นเพียงการพูดเพื่อ
กลบเกลื่อน “ความเห็นแก่ตัว” ของตนเท่านั้น

พระคันธสาราภิวงศ์