คนกลัวนิพพาน

 

คนที่กลัวการปฏิบัติธรรม ชื่อว่า กลัวนิพพาน

คนที่กลัวนิพพาน ชื่อว่า กลัวการปฏิบัติธรรม

คนที่พอใจกามคุณ ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส ย่อมไม่ชอบการปฏิบัติธรรม
ที่รู้เห็นรูปนาม เขาจึงได้ชื่อว่ากลัวการปฏิบัติธรรม เป็นคนประมาทที่หลงเพลินอยู่ในวัฏฏะ

ความจริงชาวพุทธต้องการบรรลุนิพพาน แต่เป็นเพียงความปรารถนา ไม ่ใช่ความ
ตั้งใจจริงที่เป็นฉันทาธิบดีจึงได้ชื่อว่ากลัวนิพพาน เขาจึงละเลยการปฏิบัติธรรม

วัฏฏสงสารของคนกลัวนิพพาน ยาวนานยิ่งนัก ดังพระพุทธพจน์ว่า

ทีโฆ พาลาน สํสาโร สทฺธมฺมํอวิชานตํ. (ธรรมบท)
“สังสารวัฎยาวนาน สําหรับคนเขลาผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม (โพธิปักขิยธรรม ๓๗)”

พระคันธสาราภิวงศ์