การมุ่งประโยชน์อย่างถูกต้อง

 

คนที่ยังมิได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ล้วนมุ่งประโยชน์ตน แม้ในขณะที่เรามีสติอยู่
อาจจะไม่คิดถึง แต่ในเวลาขาดสติก็มักคิดถึงโดยไม่รู้สึกตัว นี้คืออนุสัยที่นอนเนื่องในใจของเรา

เราควรฝึกฝนให้มุ่งประโยชน์แก่ คนอื่น แทนที่จะมุ่งประโยชน์ตน แม้ในขณะที่มุ่ง
ประโยชน์ตน ก็ควรฝึกฝนให้มุ่งประโยชน์ตนเพื่อพ้นทุกข์แทนที่จะมุ่งประโยชน์ตนเพื่อเสพสุข
การกระทําเช่นนี้จะทําให้ความเห็นแก่ตัวลดน้อยลงจนกระทั่งหมดสิ้นไป และสามารถพัฒนา
จิตที่มุ่งประโยชน์แก่คนอื่นและมุ่งหลุดพ้นยิ่งๆ ขึ้นไป

คนที่มุ่งประโยชน์ตนเพื่อเสพสุขนั้นเหมือนนักโทษที่อยู่ในคุก แม้เขาจะร่ำรวย สวยสง่า ร่าเริง มีความสุขอยู่เสมอ
ก็เหมือนคนคุกที่ต้องแก่ เจ็บ และตายตามปกติมีอบายภูมิเปิดประตูรออยู่ข้างหน้า

แต่คนที่มุ่งประโยชน์แก่ผู้อื่นเป็นคนสร้างบารมีอันยิ่งใหญ่ด้วยการกําจัดความตระหนี่
ในใจ และสร้างความสุขให้คนอื่น แม้คนที่มุ่งประโยชน์ตนเพื่อพ้นทุกข์ก็ไม่ยอมเสียเวลาไป
กับการกิน นอน ทํางาน เที่ยวเตร่ แต่จะหมั่นปฏิบัติธรรมโดยเห็นคุณค่าของกาลเวลาที่หมด
สิ้นไปทุกขณะ

คนที่มุ่งประโยชน์แก่ผู้อื่นย่อมได้รับความสุขในสังสารวัฏเป็นผลตอบแทน จะเห็นได้ว่า
พระโพธิสัตว์จะเกิดในชาติใดก็ตาม ท่านมักเป้นคนมีรูปงาม เสียงเพราะ มีสติปัญญาฉลาด มีพละกําลังมากกว่าคนอื่น
ส่วนคนที่มุ่งประโยชน์ตนเพื่อพ้นทุกข์ย่อมบรรลุพระนิพพานเป็นผลตอบแทน

พระคันธสาราภิวงศ์